ถ้าคุณโกรธสิ่งใด พลังลบของคุณ จะทำร้ายบางคน ที่คุณกำลังพุ่งความโกรธ ของคุณเข้าใส่
โอ พระเจ้า ฉันคุยกับคุณ เรื่องสุนัขอีกแล้ว เพราะในฌานครั้งนี้ ฉันต้องดูแลสุนัขของฉัน สองตัว เป็นแผล และป่วย จากโดนพลังลบ พวกเขาคุ้มกันฉัน จึงเดือดร้อน ฉันไม่ต้องการให้พวกเขาทำเช่นนั้น แต่พวกเขาทำแบบนั้นเสมอ ตอนนี้ ฉันต้องใส่วงแหวน ปกป้องบนตัวเขา แต่เหมือนจะช้าไป ตอนนี้พวกเขาโอเคแล้ว เพียงแต่ว่า หัวใจของฉันเจ็บปวด ระหว่างฌาน ฉันไม่ควรมีสุนัข หรือมนุษย์เลย ฉันไม่ควรพบใคร แม้ว่าจะเป็นคนที่นำอาหารมาให้ วันละครั้ง สองครั้ง เขาจะวางไว้ นอกประตู ฉันจะออกไปเอาเมื่อฉันพร้อม ส่วนใหญ่ฉันกินเพียงวันละครั้ง ก็พอแล้ว ฉันไม่รู้สึกอยากกินอะไรเลย แต่ฉันมักป่วย ไม่มีอะไรร้ายแรง ไม่ต้องห่วง ไม่มีอะไรมาก เป็นปัญหาเล็ก ๆ แต่หากเกิดฉันต้องพบคุณวันนี้ ฉันก็จะป่วยนิดหน่อย แบบอื่น ๆ ไม่ใช่ว่าฉันกังวล หรือกลัว เพียงแต่ว่า ฉันมาไม่ได้ ฉันพร้อมมา และบอกผู้คนเรียบร้อยแล้ว ให้เตรียมทุกอย่างให้พร้อมที่ซีหู เพื่อฉันจะได้มาพบพวกคุณ ในตอนนี้ ฉันไป(อาศรม)นิวแลนด์ไม่ได้ ฉันอธิบายให้ฟังไม่ได้ ฉันอธิบายให้คุณฟังไม่ได้ในตอนนี้ มีหลายอย่าง ที่ฉันบอกไม่ได้ หากฉันบอกเรื่องสันติภาพกับคุณ เช่นฉันนั่งสมาธิเพื่อสันติภาพ ทำนองนั้น ชีวิตฉันก็จะไม่สงบ มีเรื่องรบกวนมากมาย เรื่องเดือดร้อนต่าง ๆ และอุปสรรคมากมาย รวมทั้งการเจ็บป่วย สันติภาพที่ล่าช้าไป
แต่ยากมากที่จะหลีกเลี่ยง เรามี โทรทัศน์สุพรีมมาสเตอร์ บางทีฉันเรียกว่า SMTV แต่เราเรียก SMTV ไม่ได้ เพราะจะไปซ้ำกับ SMTV อีกรายการหนึ่ง มี SMTV ในโลกอีกช่องหนึ่ง เป็นประเทศเล็ก ๆ ตอนกลางของอิตาลี ชื่อซานมารีโน ซานมารีโนเทเลวิชั่น ฉันจำได้ เขาเรียกตัวเองว่า SMTV ถูกต้องไหม? มีคนอิตาลี หรือคนยุโรปไหม? เป็นประเทศเล็ก ๆ ชื่อซานมาริโน ที่โลกเกือบไม่รู้จัก แต่มีอยู่ เป็นดินแดนที่สวยงาม และมีช่องโทรทัศน์ชื่อ SMTV ดังนั้นเราเรียกของเราว่า โทรทัศน์สุพรีมมาสเตอร์
เรามี โทรทัศน์สุพรีมมาสเตอร์ เรามี(ทีม)งาน ที่ฉันต้องพูดคุย กับพวกเขาด้วยบางครั้ง… เพื่อเชื่อมโยงกัน และสำหรับคำถามต่าง ๆ ที่พวกเขามีในใจ หรืออยากถามฉัน และบางครั้ง ฉันมีนัดกับพวกคุณ หรือรวมกลุ่มกับพวกคุณ หรืออยู่ในฌานด้วยกัน นี่เป็นเรื่องเกิดขึ้นเอง ธรรมดา ก่อนที่ฉัน จะคิดถึงเรื่องเหล่านี้ เพราะจิตใจไขว่คว้าของพวกคุณ คุณต้องการรู้ว่าฉันรู้อะไรบ้าง ต้องการทราบ ความคืบหน้าที่เราทำไป เพื่อดาวเคราะห์นี้ คุณต้องการรู้ว่า ความคืบหน้าด้านสันติภาพไปถึงไหน เราทำอะไรจบไปแล้ว หรือฉันกำลังทำอะไรอยู่ หรือจะทำอะไรต่อไป? หรือ ฉันทำอะไรไป ฉันกำลังทำอะไรอยู่ ฉันจะทำอะไรต่อไป ฯลฯ และคุณจะถามคำถาม หรือไม่ถามเลย ฉันแค่หลุดออกมา ก่อนที่จะรู้ตัว แม้ว่า ฉันรู้ว่าไม่ควรบอก อะไรเลย สวรรค์ที่สูง ๆ ขึ้นไป ยังเตือนฉันไว้ ก๊อดเสสของIhôs Kư(อิฮอสคึ) เตือนฉัน ไม่ให้พูดถึงเรื่องนี้ มิฉะนั้นแล้วฉันจะไม่มีความสงบสุข แม้ว่าโลกเกิดสันติ แต่ชีวิตส่วนตัวของฉัน จะไม่สงบสุข สิ่งนี้ฉันรู้อยู่แล้ว ฉันประสบ กับเรื่องแบบนี้มาก่อน เป็นวิบากที่วุ่นวาย จากการพูดของฉัน จากการเปิดเผย หลายสิ่งหลายอย่างให้พวกคุณรู้ และให้โลกรู้ อะไรก็ตามที่เปิดเผยให้คุณรู้ พวกเขาจะไม่เก็บเงียบเอาไว้ มันจะอยู่บนทีวี เพื่อประโยชน์ของทุกคน ฉันไม่ว่าอะไรหรอก เพียงฉันต้อง เสียสละบางอย่าง เช่นเวลาของเรา เพราะสถานการณ์วุ่น ๆ ของฉัน ที่มันเกิดขึ้น มาช่วงหนึ่งแล้ว
และฉันโชคดี ที่ยังมีชีวิตอยู่ เพราะพลังลบ วางกับดักไว้มากมาย หลายที่ ให้ฉันตกลงไป เป็นกับดักที่ถึงตาย บางครั้ง ฉันไม่รู้ตัวเลย ฉันยังไปที่นั่น แต่บางอย่าง ทำให้มันเบี่ยงเบนไปจากฉัน นี่เป็นสวรรค์ที่บอกฉัน เป็นสวรรค์ชั้นสูง ๆ ก็อดเสสของ Ihôs Kư(อิฮอสคึ) บอกฉัน “มันถูกหักเหไปจากท่าน มันถูกหักเหไปจากท่าน” เกิดขึ้นอย่างน้อยสองครั้งแล้ว คราวนี้ฉันเพียงหลีกเลี่ยง ฉันตรวจดูก่อนฉันไป นี่คือทำไม ฉันจึงพบพวกคุณไม่ได้ในวันนี้ มีสิ่งกีดขวางบางอย่าง บนถนน โอเค? (ค่ะ/ครับ) อย่างน้อยฉันยังอยู่ที่นี่ และเรายังมีโอกาส ได้พบกันอีก ครั้งอื่น ใช่ไหม? (ค่ะ/ครับ) แม้ว่าฉันไม่มา แต่เราอยู่ด้วยกันเสมอ คุณรู้ดีอยู่แล้ว คุณรู้ว่า คุณสามารถเห็นฉัน ในบ้านคุณหากคุณตื่นอยู่ ฉันขอโทษด้วย บางครั้งฉันไป แต่คุณง่วงอยู่ คุณไม่อยู่ต้อนรับฉัน พอคุณตื่นขึ้นมา คุณพูดว่า “อาจารย์ ไม่เคยมาที่บ้านผมเลย” ฉันอยู่ที่นั่นตลอด แต่บางครั้ง คุณยุ่งเกินไป กับเรื่องต่าง ๆ หรืออาจเชื่อถือตัวตนอื่น ๆ หรือลืมฉัน ฉันจึงต้องยืนหลบมุมรอคุณ จนคุณเชิญฉัน ฉันเข้าไปไม่ได้ หากไม่ได้เชิญ เราต้องมีมารยาท ใช่หรือไม่? เอาล่ะ ไม่เป็นไร คุณรู้แล้ว ฉันอยู่ที่นั่น เพื่อคุณ กับคุณ และรักคุณเสมอ
ฉันดีใจ ที่อย่างน้อย เราคุยกันได้ เห็นไหม สมัยก่อน เราทำแบบนี้ไม่ได้ แม้ว่าเมื่อสิบยี่สิบปีที่ผ่านมา ไม่มีใครรู้มาก่อน หรือจินตนาการได้ ตอนนี้ นี่ไง ฉันนั่งอยู่ที่นี่ คุณนั่งที่นั่น เราเห็นกันได้ เหมือนพวกคุณ นั่งอยู่ตรงหน้าฉัน เหมือนฉันนั่งอยู่ตรงหน้าคุณ ฉันไม่รู้ว่าที่นั่นภาพของฉัน ชัดหรือไม่ แต่ภาพของพวกคุณ ชัดเจนมาก ชัดไหม? (ชัดค่ะ/ครับ!) เยี่ยมเลย ฉันเห็นสีผมของคุณ สีของดวงตา จมูก หู เห็นว่ามีนักบวชองค์หนึ่งที่นั่นด้วย นักบวชชาวเกาหลีใช่ไหม? (ถูกต้อง) สวัสดี (เจริญพร) ท่านพักอยู่ที่นี่ หรือพึ่งมา? (ใช่แล้ว) ท่านพักอยู่ที่นี่หรือ? ( เป็นทีมงานครับ ) ทีมงาน! วาว! (ใช่เดือนครึ่งแล้ว) วาว! ท่านทำอะไร? ( วาดภาพครับ ) วาดภาพ (ใช่แล้ว) โอเค ขอบคุณ ( ซีเมนต์ คอนกรีต ) ขอบคุณ ขอบคุณ ที่เกาหลี นักบวชทำงานได้ไหม? นักบวชของฉันทำงาน พยายามไม่พึ่งพาใคร และช่วยโลก พวกเขาทำงานแม้ในร้านอาหาร ทำอาหาร
แต่สันติสุขจะมาเยือนทุกคน ตอนนี้ฉันอยู่ที่นี่ ฉันพูดมากอีกแล้ว ฉันไม่ได้มีตาทิพย์ หรืออื่น ๆ เพียงรู้สึกเช่นนั้น ว่ามันกำลังไปในทิศทางนั้น คุณไม่รู้สึกหรือ? (ค่ะ/ครับ!)ใช่ไหม? คุณรู้สึกแบบนั้นไหม? อีกอย่าง เพราะสวรรค์บอกฉัน สวรรค์ชั้นสูง ๆ Ihôs Kư(อิฮอสคึ) สวรรค์สูง ๆ อื่น ๆ พวกท่านไม่สามารถ สื่อสารกับฉันได้ แต่ก็อดเสส ของIhôs Kư(อิฮอสคึ) เพราะมันใกล้กันเขตแดนติดกับ โลกเงา พวกท่านช่วยเหลือฉันบางอย่าง แม้ว่าไม่ตลอดเวลา ฉันต้องรับผลอะไรก็ตาม ที่ฉันทำเพื่อโลกนี้ การทำความดี ไม่ได้หมายความว่า คุณจะไม่พบกับ ผลร้ายกลับมา ขึ้นอยู่ว่าคุณทำอะไร ขึ้นอยู่ว่าคุณคือใคร หากคุณเป็นเพียงลูกศิษย์ คุณโอเค หากคุณเป็นอาจารย์ คุณไม่โอเค คุณต้องจ่ายแทนลูกศิษย์ของคุณ หรือใครก็ตามที่คุณช่วย และหากเพื่อโลกนี้ ผลกรรม จะมีมากกว่า
เพราะฉันร้องไห้ ฉันร้องไห้อยู่คนเดียว ไม่ว่าระหว่างฌาน หรือขณะที่ฉันทำงาน เมื่อฉันเห็นสัตว์อยู่ในความทุกข์ยาก หรือเมื่อฉันต้อง พิสูจน์อักษรสคริปต์มากมาย ของสุพรีมมาสเตอร์ทีวี และฉันต้องแก้ไข แก้ไขบางอย่างในคลิปวิดีโอ หากไม่เหมาะสม หรือยังไม่แน่ใจ ฉันต้องบอกให้พวกเขาค้นเพิ่ม แม้ว่าฉันไม่ได้อ่านบท ในช่วงเข้าฌาน แต่ฉันต้องอ่าน ล่วงหน้าก่อนเข้าฌาน และหลังจากนั้น ฉันต้องพิสูจน์อักษรอีกครั้งหลังฌาน มันอาจไม่ดีเหมือน ฉันทำทุกวัน แต่ยังดีกว่าไม่ทำเลย และฉันได้ฝึกเขาด้วย เราจึงไปได้ตามกำหนด อย่างน้อย เป็นระยะเวลาหลายวัน หรือช่วงที่ฉัน ที่ฉันไม่อยู่ แต่ก็เถอะ แม้ว่า (ระหว่าง) ฌาน ฉันก็โทรฯ หาพวกเขา เพราะฉันเหลือบเห็น ในทีวี ว่าไม่ถูกต้อง ในจอ โทรทัศน์สุพรีมมาสเตอร์ ฉันจึงต้องโทรฯ หาพวกเขา และคุยนิดหน่อย เพราะฉันไม่รู้ว่า จะส่งอีเมลไปอย่างไร ในช่วงฌานฉันไม่ใช้พวกนั้น แต่บางครั้ง ฉันใช้โทรศัพท์ได้ เพราะเมื่อเข้าฌาน บางครั้ง ฉันอยู่ในที่ห่างไกล โทรศัพท์ไม่ทำงาน ฉันต้องออกไปข้างนอก ที่ที่มีสัญญาณ อย่างน้อย มีบ้าง ไม่มีบ้าง ก็ยังรับได้ และบางที ฉันใช้ โทรศัพท์แบบเก่า ที่สามารถส่งข้อความได้ โทรศัพท์แบบใหม่ ฉันไม่รู้ จะส่งข้อความอย่างไร ฉันเคยรู้วิธี แต่ลืมไปแล้ว ต้องเรียนใหม่อีกครั้ง แต่ฉันไม่เคยมีเวลา ทุกอย่างที่ฉันตัองละ ละ ละ จนกระทั่ง ไม่มีอะไรให้ละอีกแล้ว ก็เพราะโลกนี้ โลกนี้มาก่อน และก็อีกหลายอย่าง ที่ฉันต้องดูแล ดังนั้นฉันไม่เคยมีเวลาเรียน สิ่งอื่น ๆ เพิ่มเติม แต่ฉันต้องทำ เพื่อจะได้สะดวกขึ้น
ฉันเพียงไม่ให้คน รู้เบอร์โทรฯ ของฉันมากนัก ไม่มีใครรู้เบอร์โทรฯ ของฉัน เวลาส่งข้อความ คนต้องรู้เบอร์โทรศัพท์ บางทีฉันต้องเรียนรู้ ด้วยวิธีใดวิธีหนึ่ง ฉันจะได้ส่งข้อความให้คน อย่างน้อยหนึ่งคนได้ แต่ฉันไม่มีเวลา จัดการเรื่องเหล่านี้ นึกออกไหม? คิดดูซิ ฉันคิดว่าฉันจะเรียน ในฌานครั้งนี้ ฉันคงมีเวลาบ้าง แต่สุนัขก็เกิดป่วย ทั้งคู่ ตัวหนึ่ง ค่อนข้างหนัก คุณรู้จักกู๊ดเลิฟ เขาตัวใหญ่มาก และฉันต้องพยาบาลเขา และเมื่อเราต้องขึ้นเขา แล้วเราต้อง ขับรถกอล์ฟพาเขาขึ้นไป เพราะหากฉันไม่ให้เขา ขึ้น (มา) ด้วย เขาอาจหายช้า ดังนั้นเขาเจอฉันทุกวัน ฉันรักษาเขาแบบต่าง ๆ แต่ทำให้การเข้าฌานของฉันล้าหลัง และนำปัญหาอื่น ๆ มาให้ฉันแทน และสุนัขอื่น ๆ ตัวหนึ่งกัดอีกตัวหนึ่ง ไม่มากนัก แต่ฉันต้องปลอบขวัญ ปลอบใจ และทำอารมณ์เธอดีขึ้น ฉันถามสุนัขตัวนั้นว่า “ทำอย่างนั้นทำไม?” เธอตอบว่า “ไม่ได้ตั้งใจ” แบบนั้นเลย เธอบอกฉันแบบนั้น “ไม่ได้ตั้งใจ แต่โดนผลักดัน ด้วยพลังลบ” และแม้กระทั่ง จากคน ๆ หนึ่ง ฉันไม่ต้องการ เอ่ยชื่อในที่นี้ ลูกศิษย์ของฉันคนหนึ่ง ฉันไม่ได้ ตำหนิเขาหรืออะไร เพียงว่า หากคุณโกรธอะไรอยู่ พลังลบของคุณ จะพุ่งไปยัง คนที่คุณกำลังโกรธ สุนัขของฉันมีพลังมาก แต่พวกเขาจะต้องผจญสิ่งนั้น และฉันเสียใจมาก ๆ ๆ
