ฉันมีความสุขในการ อยู่ถ้ำเล็ก ๆ หรือมุมเล็ก ๆ ที่ไหนก็ได้ ตราบใดที่ฉัน มีที่บางแห่งให้อยู่ เพื่อให้ฉันทำงานได้ เพราะเมื่อคุณมีงานมากมาย คุณไม่สนใจว่า คุณสวมใส่อะไรหรือไม่ใส่อะไร ส่วนใหญ่ฉันนอนบนโซฟา ฉันไม่มีเตียงนอนด้วยซ้ำ สถานที่หลายแห่งฉันไม่มีเตียง
ฉันมีหลายบ้าน เพราะ แต่ก่อน ฉันได้แต่วิ่งไปทั่ว ทุกประเทศ ฉันซื้อสิ่งนี้ และซื้อสิ่งนั้น สำหรับอาศรม แล้วก็ภายหลัง มันกลายเป็นเล็กเกินไป แล้วฉันก็ไม่สามารถแม้แต่จะขายมัน มันใช้เวลา และก่อนนี้ ฉันไม่มีใคร อยู่กับฉันช่วยฉัน ดังนั้น ฉันใส่มันในชื่อฉัน และตอนนี้ ฉันจะต้องไปที่นั่นเพื่อดูแล เพราะบางประเทศ ไม่รับแค่ จดหมายมอบอำนาจหรือพาสปอร์ต คุณจะต้องไปด้วยตัวเอง ต่อหน้าที่ปรึกษาหรือทนายความ บลา บลา บลา ปัญหาไม่มีสิ้นสุด ปัญหาไม่มีสิ่งสุด และถึงแม้เป็นอาศรม ฉันก็ต้องดูแล – ไม่ใช่แค่อาศรมนี้เท่านั้น อาศรมอื่น ๆ พูด พูด พูด เรื่องหนึ่งนำไปสู่อีกเรื่องหนึ่ง มันไม่จบในเรื่องเดียว มันไม่เคยแค่ธุระเรื่องเดียว หรือเหตุการณ์เดียว หรือสิ่งเดียว และคุณคิดว่า คนบำเพ็ญ ไม่สนใจเรื่องทางวัตถุ จริง มันจริงแน่นอน ไม่ว่าคุณมองฉันอย่างไร ฉันไม่สนใจเลย ฉันมีความสุขในการ อยู่ถ้ำเล็ก ๆ หรือมุมเล็ก ๆ ที่ไหนก็ได้ ตราบใดที่ฉัน มีที่บางแห่งให้อยู่ เพื่อให้ฉันทำงานได้ เพราะเมื่อคุณมีงานมากมาย คุณไม่สนใจว่า คุณสวมใส่อะไรหรือไม่ใส่อะไร ส่วนใหญ่ฉันนอนบนโซฟา ฉันไม่มีเตียงนอนด้วยซ้ำ สถานที่หลายแห่งฉันไม่มีเตียง
ตอนนี้พวกเขาบอกฉันว่า “นี่มันศตวรรษที่ 21 แล้ว อาจารย์ อย่าอยู่ถ้ำอีกเลย” ฉันบอกว่า “มันก็เหมือนกันแหละ” พวกเขาพูดกวนใจฉันอยู่เรื่อย รู้ไหม ลูกศิษย์กวนใจคุณได้อย่างไร พวกเขากระแนะกระแหนคุณ จนคุณต้องยอมแพ้ และกระทั่งขู่ฉัน ว่าถ้ำนั้นไม่ดีสำหรับ สุขภาพของฉันและอื่น ๆ มันก็จริงเหมือนกัน นั่นทำให้ฉันกลัวนิดหน่อย เพราะถ้าถ้ำนั้น ไม่ใช่ถ้ำธรรมชาติ มันสร้างขึ้นด้วยวัตถุสังเคราะห์ต่าง ๆ มันก็อาจจะผุพังได้หลังจาก เวลาผ่านไปนาน ๆ และแม้ว่าคุณมองไม่เห็นมัน ฝุ่นและอื่น ๆ จะมีผลกระทบต่อสุขภาพคุณ นั่นฉันกลัวนิดหน่อย มันโน้มน้าวใจฉันนิดหน่อย เพราะว่า ฉันต้องการมีสุขภาพดี ฉันไม่ชอบเจ็บป่วย แล้วต้องทำงานในเวลาเดียวกัน เวลาคุณสุขภาพดีและ ต้องทำงานมากอย่างฉัน มันก็แย่อยู่แล้ว ถ้าฉันป่วยและต้อง ทำงานขนาดนั้น? จะเป็นอย่างไร? แล้วคุณจะต้องรบกวนลูกศิษย์ พวกเขาต้องพาคุณ ไปหาหมอ ไปโรงพยาบาล และดูแลคุณถ้าหาก คุณป่วยหนัก หรืออื่น ๆ รบกวนทุกคน และมันก็ไม่ดีที่ เมื่อคุณป่วยและ มีลูกศิษย์อยู่รอบ ๆ ไม่ว่าพวกเขาจะช่วยคุณ ในแบบที่งุ่มง่ามเชื่องช้า ทำให้ยิ่งลำบาก หรือพวกเขาช่วยคุณ ในแบบที่ต้องการบางสิ่งบางอย่าง มันจะแย่ยิ่งกว่าการที่ ไม่มีใครอยู่รอบข้างเลย ฉันจะบอกคุณ มันยากมาก ที่จะเจอลูกศิษย์ที่ไร้เงื่อนไข ยากมาก
แว่นตาอะไรกันนี่? สำหรับดูไกลหรืออะไร? (สำหรับจอดรถ) สำหรับขับรถ? มันเพียงแต่ ดูคลาสสิกธรรมดาขึ้นหน่อย ฉันชอบความงาม ฉันบอกคุณแล้ว แต่ฉันไม่ได้ต้องการมัน ฉันชอบไม่ได้หมายความว่าต้องการ เวลาที่ฉันอยู่คนเดียว ฉันรู้สึกอิสระและมีความสุขจริง ๆ คุณไม่จำเป็นต้อง เปลี่ยนเสื้อผ้าอะไรมากมาย สุนัขไม่ได้สนใจว่าฉันดูเหมือนอะไร ในตอนเช้าหรือตอนไหนก็ตาม ฉันแค่รวบผมขึ้นไป และใส่ชุดอะไรก็ได้ มันไม่บ่อยนักที่ฉัน ต้องเล่นหลายบทบาท ในเวลาเดียวกัน อย่างครั้งนี้ ฉันรู้สึกว่ายากนิดหน่อย ยากสำหรับฉัน ถ้าคุณเป็นแค่อาจารย์ฮินดู หรืออาจารย์ชาวอินเดีย ที่ไว้หนวดเคราแบบเขา คุณก็ดูดีแล้ว ไม่ว่าอย่างไร คุณไม่จำเป็นต้องใช้ลิปสติก ไม่ต้อง คุณยังคงดูดี ยิ่งมีเครายาว ก็ยิ่งดูดี และดูเหมือนเป็นอาจารย์ ผู้ชายสบายมาก พวกเขาไม่จำเป็นต้องทำอะไร สำหรับตัวเอง ผู้หญิงก็วิ่งไล่ตามพวกเขา หลงใหลพวกผู้ชาย ผู้หญิงยังต้อง ทาลิปสติกและอื่น ๆ และเล็บ และผม อะไรเหล่านั้น และบางครั้งก็ หาผู้ชายไม่ได้เลยสักคน อย่างฉัน ยกตัวอย่าง เป็นตัวอย่างที่ชัดมาก คุณคงคิดว่า สมัยนี้ยังคงมีผู้ชาย คอยวิ่งตามฉัน คุณเชื่อหรือเปล่า? พวกก่อความวุ่นวาย ฉันบอกพวกเขาว่า “ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่! ไม่มีแล้ว ไม่มีเกมนี้แล้ว ฉันเหนื่อย”
เรามาเข้าเรื่อง นี่เป็นปฏิทินเท่านั้น สี่โมงแล้ว คุณอยากไปทานอาหารตอนนี้ แล้วมาต่อกันสัปดาห์หน้า? (ไม่ค่ะ) คุณหมายความว่าอะไรว่า “ไม่?” มันยังอีกยาว ไม่ เราเก็บไว้เหมือนละครโทรทัศน์ สัปดาห์หน้า เพราะวันนี้ฉันพูดมาก และฉันพูดช้าอีกด้วย สี่โมง ทุกคนต้องไป กลับบ้าน สัปดาห์หน้า มันเป็นอย่างนั้น ฉันก็อยากอยู่เหมือนกัน แต่คุณต้องกลับ เพราะรถบัสของคุณรออยู่ กรรมอันเป็นที่รักของคุณ กำลังรออยู่ที่บ้าน กรรมที่สวยงามของคุณ กำลังรออยู่ ในที่บางแห่ง ฉันสามารถนั่งที่นี่ตลอดกาล พวกเขาสามารถนั่งที่นี่ตลอดกาล แต่คุณ ไม่ได้ ต้องกลับ มิฉะนั้นพวกเขาจะคิดว่า ฉันจับคุณไว้ โดยใช้ อำนาจวิเศษ หรือบางอย่าง ฉันก็ปรารถนาว่าฉันจะมี แล้วฉันจะใช้พลังวิเศษกับคนทั้งโลก แล้วเราก็หมดปัญหายุ่งยาก เดือดร้อนทั้งหลาย โดยรวดเร็ว เอาล่ะ
สัปดาห์หน้า มาดูตอนต่อไป นั่นคือวิธีที่ได้ผลของโทรทัศน์ สัปดาห์หน้า ละครโทรทัศน์ ดังนั้น ผู้คนรอคอย เพื่อดูตอนต่อไป ความสนใจมากขึ้น มันได้ผลสำหรับฉัน ตอนนี้ฉันแก่ตัวลง คุณไม่ค่อยสนใจฉันแล้ว แต่ว่าตอนนี้เนื้อเรื่อง มันตื่นเต้นมากขึ้นเรื่อย ๆ มันเริ่มตื่นเต้นมากขึ้น คุณไม่มีทางรู้ว่า จะเกิดอะไรขึ้นต่อไป ดังนั้น โอเค พบกันใหม่คราวหน้า ถ้าฉันมาคราวหน้า สัปดาห์หน้าฉันจะออกมา ได้อีกหรือไม่ ฉันไม่รู้ เอาล่ะ ขอบคุณ
( อาจารย์ ผมจะเล่าบางอย่าง ให้ท่านฟังได้ไหม? ) ได้ เขาอยากให้ฉันอยู่ หมายความว่าอย่างนั้น ความหมายแบบนั้น บอกมา มีอีกเรื่องหนึ่ง ไม่ ผลไม้ดีมาก คั่นเรื่อง คราวที่แล้ว มันสำหรับเด็ก ๆ บางคน แต่ว่าผลไม้ก็ดี ของพวกนั้นล้วนแต่ เป็นขยะมากมาย สิ่งเหล่านี้ เป็นขยะมากมายสำหรับโลก ดังนั้น มันถูกต้อง ที่คุณทำสัปดาห์ก่อน คุณไม่ซื้อพวกนั้น ถูกต้องแล้ว ฉันเพียงแต่คิดว่าเด็ก ๆ คงอยากจะกิน ขนม (วีแกน) หรือเค้ก (วีแกน) บางอย่างจากฉัน สักครั้งหนึ่ง เพราะอาจจะที่บ้านไม่ให้กิน แต่ไม่เป็นไร คุณทำดีแล้ว ไม่ต้องซื้อสิ่งเหล่านี้อีกต่อไป แม้ว่ามันง่ายสำหรับฉัน ที่จะแจก เพราะว่าแอปเปิล ถ้าฉันโยนไปแบบนี้ “โอ แว่นตาของฉัน! แว่นตาของฉัน! หัวฉัน หัวฉัน! อาจารย์ มันเจ็บ” แบบนี้ง่าย (โอ วาว!) ใช่ เล่ามาเลย ฉันยุ่งอยู่กับมือของฉัน ไม่ใช่หู
( วันนี้ ในวิดีโอคำสอนของท่าน ) ใช่ ( ท่านพูดเกี่ยวกับ รัฐบาลทั้งหลายควรจะ ออกกฎหมายปกป้องสัตว์ ผมอยากจะเล่า บางอย่างจากอิหร่าน ในอิหร่าน ผมคิดว่า ประมาณหนึ่งเดือนก่อน หรือสองเดือน... พวกเขาอนุมัติกฎหมาย อย่างเป็นทางการแล้ว ว่าการทำร้ายสัตว์นั้นผิดกฎหมาย ) ในอิหร่าน? ( ใช่ครับ ตอนนี้ ถือว่าผิดกฎหมาย ) วาว! ขอบคุณท่าน ขอบคุณ พระอัลล่าห์! ขอบคุณท่าน ท่านศาสดามูฮัมหมัด สันติสุขมีแด่ท่าน วาว! ( และยังมี... เมื่อสองปีก่อน มีการทารุณอย่างมาก โดยเฉพาะการทารุณสุนัข ในอิหร่าน มีคนถ่ายวิดีโอไว้ และรายงานเรื่องนี้ และก่อนที่กฎหมายนี้ จะได้รับการอนุมัติ ก็มีนายกเทศมนตรีในท้องถิ่น นายกเทศมนตรีจังหวัด พวกเขา... ) พวกเขาก็ได้ห้ามเรื่องนี้ ( และยังขอร้องประชาชน ให้มาบอก ว่าใครคือผู้ที่ทำสิ่งนั้น... ) กระทำโหดร้ายทารุณ ใช่ วาว! วาว! อิหร่าน วาว! วาว! ขอบคุณ พระอัลล่าห์! สรรเสริญพระอัลล่าห์! วาว! ฉันดีใจมาก ฉันดีใจมาก ดีมาก ข่าวยอดเยี่ยม ดีมาก ก้าวหน้า มันจะมาถึง จะมาถึงในไม่ช้า ทุกสิ่งกำลังดีขึ้น
คุณเอาไปให้ พวกชาวจีน และชาวเอาหลัก (เวียดนาม) และชาวตะวันตก ไม่ใช่ชาวเอเชีย คุณต้องการมั้ย? นิดหน่อย (พวกเราต้องการ) ไม่ ไม่ใช่พวกคุณ มันสำหรับพระสงฆ์ เป็นของถวาย ขอโทษ มา ขึ้นมาตรงนี้ให้ฉัน โอ นั่นเล็กกว่า ง่ายกว่า เหมือนกัน? (ครับ) มันใหญ่กว่าอีก ฉันเห็นครึ่งเดียวเท่านั้น ฉันนึกว่ามันเล็กกว่า ถวายให้พระสงฆ์ ถวายให้กายแห่งแสง ที่สะอาด บริสุทธิ์ ของพระไวโรจนพุทธะ นิรมานกาย นับล้านล้าน ของพระศากยมุนีพุทธเจ้า และพระอมิตภพุทธะ ในสวรรค์แดนปัจฉิม นั่นเรียกว่าพิธีสวด เราทำวัตรเช้าและ ทำวัตรเย็น มันสำหรับชาวจีนแผ่นดินใหญ่ และ ชาวเอาหลัก (เวียดนาม) พวกเขาแบ่งปันกัน มอบให้หัวหน้ากลุ่ม และพวกเขาจะให้กันและกัน อย่าเอาเยอะ คนละนิดหน่อยพอ พวกเขาจะมาหยิบภายหลัง หัวหน้ากลุ่มมาเอา โอเคนะ? หัวหน้าทีม มาเอาไปแบ่งให้พวกเขา โอเค?
วันนี้ฉัน ทานอาหารกับพวกคุณไม่ได้ ขอโทษนะ คุณกินกันเอง วันนี้ สวรรค์บอกฉันว่า อย่ากินพร้อมกับพวกคุณ ปกติแล้ว ครั้งก่อน ฉันกินกับบางคน อาจจะศิษย์ประทับจิตใหม่ แล้วพลังงานนั้น ไม่ค่อยดีนัก มันเหมือนกับเข็ม มาทิ่มแทงฉัน ขณะที่ฉันนั่งกินที่นั่น ฉันรู้สึกเหมือนเข็มทิ่มตรงนี้ตรงนั้น โชคดีที่ไม่ใช่ทั่วร่างกาย แค่ตรงนี้ ตรงนั้น ทุกแห่ง ตรงนี้ตรงนั้น และคราวนี้สวรรค์เตือนฉัน อย่าทานอาหารกับพวกคุณ ดังนั้น สัปดาห์นี้ฉันจะ ไม่ทานกับพวกคุณ อาจจะสัปดาห์หน้าเริ่มใหม่
( อาจารย์ครับ ในอินเดีย เรามีประเพณีหนึ่ง เมื่อใดก็ตามที่เราทำอาหาร ในตอนเช้า ก่อนอื่น เราต้องถวายพระเจ้า ) ใช่ ( และกูรูจี ) ใช่ ( แล้วต่อมา จาปาตีอันแรก ที่เรียกว่า “แกว กราส” และอันที่สองสำหรับสุนัข อันที่สามสำหรับนกกา ) วาว! คุณยังทำแบบนั้น? (ครับ) โอเค ดีมาก ดีมาก ทำต่อไป แต่ละประเทศ ฉันคิดว่าพวกเขา มีประเพณีต่าง ๆ กัน เพื่อถวายพระเจ้า หรือให้ตัวตนที่มองไม่เห็น ฉันคิดนะ
สัปดาห์หน้า ขอบคุณ คุณต้องกลับบ้าน ชาวไต้หวัน (ฟอร์โมซา) ต้องกลับบ้าน ชาวจีนต้องไปทานอาหาร ชาวตะวันตกต้องไปทานอาหาร ฉันพบพวกคุณไม่พอ แต่ฉันไม่รู้ว่า เท่าไรถึงจะพอ สุนัขพบฉันไม่พอ ฉันพบตัวฉันเองไม่พอ จริง ๆ นะ ไม่ว่าตอนฉันนั่งสมาธิ ฉันไม่เห็นตัวเองอีกแล้ว หรือเมื่อฉันตื่น ฉันเห็นแต่ เอกสารกองอยู่หน้าจมูกฉัน นั่นคือเหตุที่บางครั้ง ฉันกินไม่ตรงเวลา แล้วอาหารก็เย็นหมดหรืออื่น ๆ เพราะพวกเขานำอาหารมา พร้อมกับเอกสาร ฉันไม่อยากให้พวกเขาต้อง เทียวไปเทียวมาหลายรอบ เพราะพวกเราล้วนแต่มีงานเยอะ นี่เป็นงานพิเศษที่พวกเขาทำ พวกเขานำอาหารมาให้ฉัน ดังนั้นบางครั้ง พวกเขานำอาหารเช้ามา ไม่นานมานี้ก็เฉพาะอาหารค่ำ เมื่อก่อน เฉพาะอาหารเช้า ภายหลังฉันบอกว่า อาหารเช้ามันเช้าเกินไป พวกเขาต้อง นำมาตอน 7 โมงเช้า หมายถึงพวกเขาต้องตื่น ตอน 6 โมงประมาณนั้น ฉันเลยบอกว่า “ไม่ เอามาแค่อาหารค่ำก็พอ” ฉันหมายถึงมื้อกลางวัน หลังมื้อกลางวัน บ่าย แต่แล้ว พวกเขาตอนนี้ นำอาหารเช้าและอาหารค่ำมาอีก ฉันรวมทั้งหมดด้วยกัน ตอนที่ฉันมีเวลา ฉันเปิดทั้งหมดและดูว่า อันไหนน่ากิน ฉันเลือกมาหน่อย มันก็ดีมากนะ คุณจัดทั้งหมดออกมา วางบนโต๊ะ และคุณรู้สึกว่า วาว เหมือนราชา หรืออะไรบางอย่าง มากมาย พวกเขาใส่มาในกล่อง แล้วคุณก็วางเรียงกันทั้งหมด สำหรับสุนัขบ้าง สำหรับฉันบ้าง สำหรับเอกสารบ้าง บางส่วนมันหยดลงบนเอกสาร อาจจะเพราะเอกสารนั้น รู้สึกหิวเหมือนกัน โอเค ไม่เป็นไร ฉันรักคุณ แต่ฉันจะต้องลาพวกคุณ พบกันคราวหน้า หวังว่าคราวหน้าฉันจะสามารถ ออกจากสมาธิได้จริง ๆ เนื่องจากบางครั้ง เพื่องานฉันจึงต้องออกมา บางครั้งฉันออกมา แต่ใช้เวลานาน กว่าจะมาจดจ่ออยู่ที่งานได้ มิฉะนั้นแล้วฉันทำงานไม่ได้ บางทีเป็นเพราะฉันอาจจะแก่ขึ้น บาย เด็ก ๆ นั่นหมายถึง บ๊าย บาย (บ๊าบ บาย อาจารย์) บาย เด็ก ๆ ( อาจารย์ พวกเรารักท่านมาก พวกเรารักท่าน ) ฉันได้ยิน ขอบคุณมาก มีอะไรใหม่? พวกเขาพูดแต่คำว่า “ฉันรักท่าน ฉันรักท่าน” ฉันบอกว่า “ฉันได้ยินคำนี้ ตลอดเวลา มีอะไรใหม่หรือเปล่า?” คุณจะอยู่ต่อ ได้นานเท่าไร? (ฉันจะกลับพรุ่งนี้ค่ะ) ไต้หวัน (ฟอร์โมซา)? (พวกเขาจะกลับวันอังคาร) (จีน) จีน ดี ฉันก็คิดเหมือนกัน ว่าคุณมาจากจีน (ฉันมาอยู่แบบระยะสั้นได้ไหม?) แน่นอน คุณมาได้ สำหรับระยะสั้น ใช่ คุณสามารถมา เพื่อเป็นเพื่อนเธอ โอเค ดูแลตัวเอง พวกคุณทุกคน ดูแลตัวเองนะ แผ่นดินใหญ่ แผ่นดินเล็ก หรือแผ่นดินกลาง (โอเค) ( ขอบคุณค่ะท่านอาจารย์ ) ไม่มีปัญหา ฉันมีแต่รักเท่านั้น ไม่มีอย่างอื่น ฉันไม่สามารถให้อย่างอื่น ฉันมีแต่รักเท่านั้น รักคือสิ่งเดียวที่เราต้องการ
