รายละเอียด
ดาวน์โหลด Docx
อ่านเพิ่มเติม
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากคำถามของคุณ ฉันเพิ่งจำได้ว่าที่จะบอก มนุษย์ทุกคนว่า เราเกิดมาพร้อมกับคล้ายกับ ทรัพย์สินที่จัดสรรบางประเภท หรือคล้ายกับสิทธิพิเศษบางอย่าง หรืออาหารหรือสถานภาพในชีวิต หากเราใช้มากเกินไป หรือถ้าเราใช้ไปในทางที่ผิด แล้วเราจะถูกลงโทษอย่างหนัก แม้แต่การกินมากเกินไป กินตะกละ ตะกละตะกลาม ก็จะถูกลงโทษเช่นกัน เพราะเรากินมากเกินไป และชาวสัตว์ด้วย ชาวสัตว์เลี้ยงจำนวนมากนิสัยเสีย แล้วก่อนตาย พวกเขาก็ป่วยมาก (โอ้ ใช่ครับ) หรือแม้แต่ในช่วงชีวิตของพวกเขา เพราะพวกเขาไม่มีบุญมากพอ ที่จะย่อยทั้งหมดนั้น (โอ้โฮ) ดังนั้น มันแล้วแต่ มันแล้วแต่ ถ้ามีบุญเพียงพอ ก็ไม่เป็นไร แต่ใครจะรู้ล่ะ? เจ้าของทุกคน ผู้ดูแลทุกคน ชอบตามใจชาวสุนัข ชาวแมว ชาวนก ชาวเป็ด ชาวห่านของพวกเขา ชาวลิงของพวกเขา อะไรก็ตามของพวกเขา แม้แต่ชาวปลาทอง หรือชาวปลาหมึกของพวกเขา หรือแม้แต่ชาวสัตว์เลื้อยคลาน และชาวจระเข้ของพวกเขาด้วย หรืออะไรก็ตามที่พวกเขามี แค่เราใช้ทุกอย่าง พอคือพอ แค่ใช้ให้พออยู่ได้ (ค่ะ ท่านอาจารย์) ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว เพราะหากไม่ใช่ชะตาของเรา แม้ว่าเราได้มันมา เราจะสูญเสียมันไป เหมือนชายคนนี้ ใน "ราชาหนึ่งปี" ชีวิตก็เป็นแบบนั้น ขึ้นและลง แล้วแต่บุญของเรา และกรรมในอดีตชาติ ดังนั้น แม้ว่าอดีตชาติเรามีกรรมชั่วก็ตาม เรายังพยายาม นำทางเรา สู่ผู้ชอบธรรม ผู้มีศีลธรรม และผู้ที่เคารพบูชาพระเจ้า พยายามหาการรู้แจ้ง ด้วยวิธีการใด ๆ ที่เป็นไปได้ แล้วเมื่อนั้นความโชคร้ายก็จะเสื่อม เสื่อมสภาพในที่สุด หรือเร็วกว่าถ้าเราไม่พยายาม ควบคุมชีวิตของเราอย่างถูกต้อง (ครับ ท่านอาจารย์) ถ้าอยู่ในทะเลที่มีพายุ และคุณมีเรือที่ไม่ดี และคุณไม่มีประสบการณ์ด้วย ก็ลาก่อน ชีวิตนี้ก็เหมือนทะเล ที่มีพายุมาตลอดเวลา คุณไม่เคยรู้ (ครับ) ดังนั้น เราจึงต้อง เตรียมพร้อมเสมอ (ค่ะ/ครับ) ระมัดระวังตัวอยู่เสมอ และรู้ทิศทาง ที่เราควรจะไป แล้วเราจะปลอดภัย
