รายละเอียด
ดาวน์โหลด Docx
อ่านเพิ่มเติม
ฉันมักจะถวาย แก่พระภิกษุด้วย ฉันไม่แบ่งแยก ระหว่างพระภิกษุ นักบวชที่ฉันเนื้อชาวสัตว์ หรือพระภิกษุ หรือนักบวช ที่ไม่ฉันเนื้อชาวสัตว์ […] บางที มันขึ้นอยู่กับประเพณี แต่ส่วนใหญ่แล้วก็ฉันอะไรก็ตาม ที่อยู่ในบาตรของคุณ ตอนนี้ ถ้าคุณรู้จักผู้คนแล้ว คุณก็สามารถ บอกพวกเขาได้ว่า "กรุณาให้เฉพาะวีแกนเท่านั้น" เพราะในฐานะพระ คุณมีความเมตตา เพราะเหตุนั้น คุณถึงอยากเป็นพระ คุณต้องการเป็นพุทธะ เพื่อที่จะช่วยบรรเทา ความทุกข์ของผู้อื่นการกินเนื้อสัตว์ทำให้เกิด ความทุกข์ทรมานมากมายต่อชาวสัตว์ รวมถึงร่างกายของเราด้วย คุณอาจเจ็บป่วย จากการกินเนื้อสัตว์ และมันยังเป็นอันตรายต่อโลก อย่างมากด้วย เพราะ ก๊าซมีเทนที่ถูกผลิตขึ้น โดยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ จากการเลี้ยงชาวสัตว์ จะทำให้โลกอุ่นขึ้น และนั่นคือสาเหตุที่เราต้องเผชิญกับ การเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศในปัจจุบัน และนั่นเป็นสาเหตุที่มี ภัยพิบัติรุนแรงเกิดขึ้นมากมาย เช่น มหาอุทกภัย พายุไต้ฝุ่นรุนแรง พายุรุนแรง และอื่น ๆ ที่มากกว่าปกติ และไม่ได้คาดว่าจะเกิดขึ้นถ้าคุณชอบชีวิตแบบนั้น และทำแบบนี้มานานแล้ว และไม่สามารถ เปลี่ยนแปลงได้ นั่นอาจเป็นโชคชะตาของคุณ ที่ต้องทำเช่นนั้น แต่โปรดเลือกวีแกน เพื่อที่ชาวสัตว์ทั้งหลายจะได้ ไม่ต้องทุกข์ทรมานเพื่อคุณ แม้ว่าคุณจะไม่ได้ยิน เสียงร้องของพวกเขาก็ตาม คุณไม่เห็น พวกเขาถูกฆ่า แต่คุณรู้ว่า เนื้อชาวสัตว์มาจากไหน อย่ายุ่งเกินไปจนไม่ทันได้นึกถึง หรือศึกษาเรื่องนั้น คุณสามารถดูได้ทาง อินเทอร์เน็ตและภาพยนตร์ ว่าชาวสัตว์ ถูกทรมานตลอดชีวิต อย่างไรในกรงเล็ก ๆ ที่พวกเขาขยับตัวไม่ได้เลย ไม่ต้องพูดถึง กลับตัวด้วยซ้ำ คุณสามารถชมได้ทาง โทรทัศน์สุพรีมมาสเตอร์ของเรา ที่บางครั้งนำมาออกอากาศ เป็นเรื่องที่น่าปวดใจมากที่เราต้องทำ ในความเป็นจริง มันแย่ยิ่งกว่าสิ่งที่เราเห็น บนหน้าจอ มันปรากฎแค่แวบเดียว แต่มันเป็นแบบนั้นทุกวัน สำหรับชาวสัตว์ ไม่ใช่แค่ไม่กี่วินาที ที่ผ่านไปบนหน้าจอ แต่เป็นเช่นนี้ทุกวัน ตลอดวันตลอดชีวิตของพวกเขาและพวกเขาต้องทุกข์ทรมาน มากมายเหลือเกิน และพวกเขาจมอยู่ ในปัสสาวะและอุจจาระ ท่านจะฉันสิ่งนั้นได้อย่างไร ฉันความทุกข์และความโสโครกด้วย คุณเป็นพระภิกษุ คุณเป็นคนสูงส่ง คุณมีเป้าหมายสูงส่ง คุณตั้งเป้าหมายที่จะเป็นพุทธะ เหนือสิ่งสร้างทั้งมวล แล้วคุณจะฉันสิ่งสกปรกพวกนี้เหรอ? คุณฉันเนื้อประเภทนี้ ซึ่งก่อให้เกิดความทุกข์ ความทุกข์ที่ไม่อาจบรรยาย ต่อสรรพสัตว์ทั้งหลาย คุณควรจะ ปลดปล่อยพวกเขา น่าจะช่วยบรรเทา ความทุกข์ของพวกเขา แต่การกินเนื้อชาวสัตว์ จะทำให้คุณถูกทิ้งไว้ในที่แย่ ๆ ไม่ ฉันหมายถึงในความร้อนของนรก ขออภัย ด้วยความเคารพ ฉันบอกความจริง ฉันสาบานต่อพระพุทธเจ้า ว่าฉันบอกความจริงกับคุณ และฉันคิดว่าคุณรู้เรื่องนั้น กรรมคุณรู้กฎแห่งกรรมอยู่แล้ว หว่านสิ่งใด ก็จะเก็บเกี่ยวสิ่งนั้น ในศาสนาคริสต์ก็เหมือนกัน และในศาสนาอื่นก็เหมือนกัน และหากคุณมีโอกาส ได้ไปนรก คุณจะรู้ว่า ฉันกำลังพูดถึงอะไร ฉันหวังว่าคุณคงไม่มีโอกาส ได้ไปที่นั่น – ไม่ได้ไปทุกข์ทรมาน ไม่ได้ไปเพื่อถูกตัดสิน และรับการลงโทษ อันแสนสาหัส แต่แค่ ไปเยี่ยมชม ถ้าคุณ มีบุญพอที่จะทำเช่นนั้น ผู้ที่มีใจบริสุทธิ์และมีบุญเท่านั้น จึงจะสามารถไปเยี่ยมนรกได้ ไม่เช่นนั้น ช่วงเวลาที่คุณไปที่นั่น คุณจะถึงวาระ จบสิ้น เจ็บปวดตลอดไป แค่ไม่กี่วัน ก็เหมือนชั่วนิรันดร์แล้ว ไม่ต้องพูดถึง การอยู่ในนรกชั่วนิรันดร์ฉันไม่ได้บอกให้คุณ ต้องหยุดบิณฑบาตไปเลย เพราะบางทีประเทศของคุณ ยังคงมีวิถีชีวิตแบบนั้นอยู่ คุณจึงต้องทำแบบนั้นกับพวกเขา แต่คุณต้องบอกคนใส่บาตร หรือผู้ที่ทำบุญ ให้ถวายอาหารวีแกนเท่านั้น แล้วพวกเขาทุกคนจะรู้เรื่องนี้ จะถวายสิ่งนั้นแด่คุณ ยอมตายด้วยความหิวโหย ดีกว่าสร้างกรรมแห่งการฆ่า เพราะกรรมนั้นจะย้อนกลับมา หาคุณ 10,000 เท่า หรือมากกว่านั้น ขึ้นอยู่กับว่าคุณมีอายุยืนยาวแค่ไหน คุณกินมากแค่ไหน คุณฝังชาวสัตว์ ไว้ในกระเพาะของคุณ เหมือนสุสานไว้มากแค่ไหนบางทีตอนนี้มันอาจเป็นโชคชะตา ของคุณที่ต้องออกไปบิณฑบาต และฉันไม่โทษคุณ ไม่มีใครตำหนิคุณ เพราะเราทุกคนมีโชคชะตา ของตัวเองแม้กระทั่งพระภิกษุ เรามีกรรมของเรา เรามีโชคชะตาของเรา ที่ถูกเตรียมไว้แล้ว และคุณจะเปลี่ยนมันไม่ได้เลย จนกว่าคุณจะรู้แจ้ง และหลุดพ้นจากวัฏจักรแห่ง การเกิดและการตายอย่างแท้จริงมีพระภิกษุรูปหนึ่ง เป็นราชาขอทาน เขาเป็นราชาขอทาน เหมือนกับราชาองค์อื่น ๆ เพียงแต่เป็นราชา อีกแบบหนึ่งเท่านั้น เขาเป็นราชาขอทาน แต่เป็นพระ ในชีวิตทางกายภาพ และออกไปบิณฑบาตทุกวัน เขาไปทุกที่ ไม่ใช่แค่ในหมู่บ้าน หรือบ้านเกิดเท่านั้น เขาจึงเปลี่ยนแปลงมันไม่ได้ บางทีถ้าเขาภาวนามาก ๆ ก็จะเปลี่ยนได้ เขาสามารถปักหลัก ที่ไหนสักแห่ง แล้วให้ผู้คน ที่ติดตาม ที่เคารพ เข้ามาถวายอาหารกับเขาได้ มันปลอดภัยสำหรับเขา และสะดวกสำหรับคน ที่จะเข้ามาเยี่ยมเยียนมากกว่า แต่ถ้าคุณเป็นราชาขอทาน ราชาแห่งขอทาน แล้วคุณบวชเป็นพระ และออกไปบิณฑบาต นั่นก็เป็นโชคชะตาของคุณ แต่หากคนเข้าใจผิดคิดว่าโชคชะตา ของคุณคือการเป็นพุทธะ และยกย่องให้คุณเป็นพุทธะ ก็ไม่เป็นผลดีกับคุณเลยมีโลกอีกมากมาย ไม่ใช่แค่ โลกของเราเท่านั้น คุณรู้เรื่องนั้น โลกของปีศาจ โลกของภูตผี โลก...ทุกชนิด และยังมีโลกที่เรียกว่า “โลกแห่งการลงทัณฑ์” ด้วย ชาวสุนัขมากมายอยู่ในโลกนี้ ชาวสุนัขหลายตัวเป็นเจ้าหน้าที่ หรือราชาของโลกนี้ และชาวสุนัขจะตัดสิน ผู้คนจากโลกของพวกเขา: ว่าใครดี ใครเลว พวกเขาก็มีการตัดสินบางอย่าง แน่นอนไม่ได้ตัดสินทั้งหมด แต่ตามอำนาจและตำแหน่ง ของพวกเขา พวกเขาสามารถ ตัดสินมนุษย์ได้ด้วย ฉะนั้น น่าเศร้าสำหรับ คนที่กินเนื้อชาวสุนัข! โอ้ พระเจ้า! พวกเขาไม่รู้ว่าอะไร กำลังรอพวกเขาอยู่ นี่ก็หนึ่งในโลก ฉันรู้เรื่องนั้น แต่แน่นอน ไม่ใช่มนุษย์ทุกคน ที่รู้จักโลกนี้ ฉะนั้น พวกเขากำลังช่วยเหลือเช่นกัน พวกเขามีหน้าที่ ตัดสินมนุษย์ตามบุญ หรือบาปของมนุษย์ด้วย และแน่นอน ถ้าคุณไม่ได้ เป็นเพื่อนกับชาวสุนัข หรือถ้าคุณทำร้ายชาวสุนัข หรือถ้าคุณกินชาวสุนัข – โอ้ พระเจ้า โอ้ พระเจ้าช่วยคุณและยังมีโลกอื่น ๆ อีกมากมาย เช่น โลกแห่งกรรม โลกแห่งสงคราม และโลกแห่งสันติภาพ ทุกโลกมีราชา และยังมีอีกโลกหนึ่ง เรียกว่า "โลกแห่งมงกุฎ" และโลกแห่งมงกุฎ ก็มีราชาเช่นกัน และพระภิกษุรูปหนึ่ง น่าจะเป็นราชาขอทาน แต่ในชีวิตกายภาพ เขาก็เป็นพระออกบิณฑบาตเช่นกัน และถ้าผู้คน ผู้ติดตาม ศาสนานั้น – อาจเป็นพุทธศาสนา เป็นต้น – ถ้าผู้คน ผู้ติดตาม ผู้ที่ศรัทธาในพระพุทธศาสนา เข้าใจผิดว่าการบิณฑบาตของเขา เพื่อการตรัสรู้ หรือ แม้แต่การบรรลุพุทธภาวะ และหากพระขอทานนั้น ไม่แก้ไขสิ่งนั้น และ แม้แต่ในใจของเขารู้สึก ภาคภูมิใจ มีความสุข รู้สึกดี เพราะมีคนบูชาเขา ถวายสิ่งของ สรรเสริญเขา และปฏิบัติต่อเขาเหมือน พระพุทธเจ้า และเขาพอใจกับ สิ่งเหล่านั้นทั้งหมด – เมื่อนั้นเขาจะเดือดร้อน เพราะโลกแห่งมงกุฎ จะไม่ชอบสิ่งนั้น พวกเขาจะไม่ยอมรับเรื่องนั้น นี่คือสิ่งที่พระภิกษุหลายรูป ไม่เข้าใจและเพราะถ้ากรรม โชคชะตา ของภิกษุรูปนั้นยังไม่จบสิ้น และผู้คนต่างพูดว่า เขาเป็นพุทธะแล้ว และทั้งหมดนั้น ด้วยความเข้าใจผิด หรือ แค่ศรัทธาในคำสอนของ พุทธะมากเกินไป ปรารถนาเกินไป กระหายเกินไป ที่จะเห็นความศักดิ์สิทธิ์ในภิกษุ รูปใดรูปหนึ่ง... แต่พวกเขา ควรรู้ว่าความศักดิ์สิทธิ์ ไม่ได้หมายถึงการบำเพ็ญตบะ การบำเพ็ญตบะอาจจะช่วยได้บ้าง แต่ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ด้วย ฉะนั้นถ้าตอนนี้ ภิกษุขอทานผู้นั้น โชคชะตาของภิกษุ ที่ออกบิณฑบาตรูปนั้น ยังไม่สิ้นชีพ การเป็นราชาขอทาน และได้กระโดดโลดเต้น หรือยอมรับให้ผู้คน เรียกเขาว่าพุทธะ หรือ ปฏิบัติต่อเขาเหมือนพุทธะ และภายในใจของเขา มีความสุขที่ผู้คนนมัสการ กราบไหว้ และถวายของแบบนั้น โลกแห่งมงกุฎ ก็จะไม่มีความสุข พวกเขาอาจจะสร้างปัญหามากมาย หรือขัดขวางไม่ให้เขา บรรลุพุทธภาวะ แม้ว่าเขาจะปรารถนาก็ตามเพราะทุกคนในโลกของเรา มีหน้าที่ต้องทำบางอย่าง แล้วถ้าคุณไม่ได้ทำ คุณต้องมาทำใหม่ จนกว่าคุณจะทำมันเสร็จสมบูรณ์ ตามที่ควรจะเป็น ทุกคน ไม่ใช่แค่พระขอทาน หรือ ราชาขอทาน ที่บวชเป็นพระเท่านั้น เพราะอย่างนั้น เขาจึงหลอกลวงผู้อื่น ชี้ทางผิด บูชาคนผิด ตัวตนผิด ผู้ที่ไม่คู่ควร แก่การบูชา และ ไม่ได้ทำหน้าที่ ราชาขอทาน อย่างสมบูรณ์แบบ มันเป็นเช่นนั้น ในจักรวาลนี้ มีราชามากมาย ที่ทำหน้าที่แตกต่างกัน ดูแลงานที่แตกต่างกันเพราะฉะนั้น ราชาขอทาน จึงไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่า การไปขอทานเท่านั้น เขาจึงไม่สามารถช่วยตัวเองได้ แต่เขาสามารถหยุด และ บิณฑบาตในที่แห่งใดแห่งหนึ่งได้ และระหว่างนั้นภายใน เขาก็ต้องดูแลขอทานด้วย เขาอาจจะไม่รู้ด้วยซ้ำ ถ้าเขาไม่รู้แจ้งพอ แล้วเขาก็ไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร และกำลังทำอะไร โดยไม่รู้ตัว ขณะที่เขา อยู่บนดาวเคราะห์นี้ ในฐานะมนุษย์ ในร่างมนุษย์ เขาต้องดูแล ขอทานทุกคน ดังนั้นเมื่อพวกเขาประสบปัญหา เขาต้องไปที่นั่นและปลอบโยน พวกเขาหรือช่วยเหลือเท่าที่ทำได้ แต่ถ้าเขาชอบที่ถูกยกย่อง ให้สูงส่ง และชอบที่ถูกเรียกว่า เป็นพุทธะ และไม่ต้องการ ลงมาจากที่นั่น หรือเขารู้สึกสบาย ที่จะอยู่ที่นั่น บุญของเขาจะถูกหักไป มาก ๆ มากมายและถ้าเขาไม่สามารถ ทำหน้าที่ของเขาให้สำเร็จในชีวิตนี้ ในฐานะราชาขอทานได้ – เขาทำได้ไม่ดี เพราะเขาไม่สนใจ กับเรื่องนั้น แต่ไปสนใจกับ การได้รับการเคารพบูชา การรับของถวาย และ การกราบไหว้ และอื่น ๆ ทั้งหมด – ถ้าเช่นนั้น เขาก็ไม่มีเวลาพอ และไม่สนใจ ที่จะช่วยเหลือเหล่าขอทาน และปฏิบัติหน้าที่ของเขา ในฐานะราชาแห่งขอทานได้ ชาติหน้าถ้าโชคดี เขาก็ต้องเป็นราชาขอทาน ต่อไปเรื่อย ๆ จนกว่า จะทำหน้าที่ได้สมบูรณ์แบบ หรือเขาจะต้องกลายเป็นแค่ ขอทานธรรมดา ๆ ที่ถูกถอดมงกุฎ ออกจากตำแหน่งของเขา มันขึ้นอยู่กับว่าเขา ละเลยงานของเขาขนาดไหนPhoto Caption: เส้นทางที่วางไว้ จะน่ารื่นรมย์ หรือไม่ก็ตาม ก็ต้องเดินไปตามนั้น
