รายละเอียด
ดาวน์โหลด Docx
อ่านเพิ่มเติม
แม้จะกินวันละมื้อ แต่ก็ไม่มาก ฉันกินข้าวมื้อเดียว เพราะฉันยุ่งมาก ไม่ใช่แค่เพราะ จะฝึกความเรียบง่าย แต่เพราะฉันยุ่งเกินไปด้วย ถ้าฉันยังกิน สาม สี่ครั้งต่อวัน แล้วก็มีของว่าง และอื่น ๆ อีก ฉันจะรู้สึกเหนื่อย และ เข้านอน อย่างนั้นฉันจะมี เวลาทำงานภายใน และภายนอกได้อย่างไร ฉันไม่มีเวลาจริง ๆ ที่จะนั่งสมาธิ ในท่าหนึ่ง หรืออีกท่าหนึ่ง ในเวลาที่จะเสริมกำลังงานของฉัน และช่วยเหลือโลก ฉันทำดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ ร่างกายของฉันไม่ได้ทำจากซีเมนต์ แม้แต่การกินอาหารวันละมื้อ ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ดังนั้น ถ้าพวกคุณอยาก กินวันละครั้งจริง ๆ ก็ไม่ต้องภูมิใจกับมัน มันไม่มีอะไรเลย ฉันไม่ดื่มน้ำผลไม้ หลังอาหารมื้อเดียวด้วยซ้ำ ฉันกินแค่อาหารมื้อเดียวเท่านั้น และถ้าฉันกระหาย ฉันก็แค่ดื่มน้ำ แล้วที่เหลือก็แค่ทำงาน ทำงาน งานภายในและภายนอก นั่งสมาธิ หรือ โทรทัศน์สุพรีมมาสเตอร์ถ้าคุณทำอาหารคนเดียว ตลอดเวลาให้ตัวคุณเอง คุณต้องล้าง และต้อง ทำความสะอาดพื้นตลอดเวลา มีงานเยอะมาก และฉันไม่ได้ อาบน้ำบ่อยนัก – บางครั้งเดือนละครั้ง หรือเดือนครึ่ง อาบครั้งหนึ่ง ขึ้นอยู่กับว่าฉันมีน้ำ อยู่ใกล้ ๆ หรือไม่ ขึ้นอยู่กับว่าฉันอยู่ที่ไหน บางครั้งฉันอาศัย อยู่บนภูเขา ไม่ได้มีน้ำตลอดเวลา ต้องใช้น้ำฝน ฉันจึงต้อง ประหยัดน้ำด้วย ขึ้นอยู่กับว่าฉันไปที่ไหน - ต้องไปที่ไหน ไล่ตามช่องทางจิตวิญญาณของฉัน เพื่อให้จิตวิญญาณแข็งแกร่งขึ้น เพื่อที่ฉันจะได้ทำงานได้ดีขึ้น และยังมีชีวิตอยู่ด้วย เข้มแข็งเพื่อที่จะสามารถอยู่รอดได้กินวันละครั้งก็ทำได้นะ ฉันทำ ฉันจึงรู้ทำได้ และคุณไม่จำเป็น ต้องเป็นพระภิกษุก็ทำได้ มีผู้หญิงคนหนึ่ง เธอวิ่งเพื่อไปรับรางวัลเหล่านี้ ให้กับชาวสัตว์ของเธอ เธอช่วยชีวิตชาวสัตว์มากมาย เธออยู่ที่อังกฤษ และตอนเธอวิ่ง เข่าของเธอ ก็มีปัญหาเสมอ แต่เพราะเธอรัก ชาวสัตว์ของเธอมาก เธอจึงยังคงวิ่งต่อไป และได้รับรางวัล เธอไม่ได้พักผ่อน และ วิ่งในภูมิประเทศ ที่โหดมาก มันไม่เหมือนที่คุณ กำลังวิ่งอยู่บนถนนยางมะตอย หรือแม้แต่บนถนนลูกรัง ไม่ ไม่ ไม่ พวกเขาปีนขึ้นไปบนเนินเขา ภูเขา ทะเลทราย และอะไรก็ตาม - ภูมิประเทศที่ขรุขระมาก แม้แต่คนปกติ ก็เป็นเรื่องที่ท้าทายอย่างยิ่ง ไม่ต้องพูดถึง ผู้หญิงที่ มีการบาดเจ็บที่หัวเข่าแล้ว เราออกอากาศเกี่ยวกับเธอ ในรายการ รางวัลโลกจรัสแสง และเธอกินข้าว ตอนสามทุ่มเท่านั้น วันละครั้ง – เป็นมื้อเดียวที่เธอกินต่อวันดังนั้น ถ้าพวกคุณเลียนแบบใคร หรือเลียนแบบฉันและกินวันละมื้อ มันไม่มีอะไรเลย อย่าคุยโวในเรื่องนั้น และอย่าทำให้ คนอื่นทำตาม พวกเขาอาจจะเดือดร้อน ถ้าไม่เข้มแข็งพอ หรือถ้ามันไม่จำเป็น และนั่นคือสาเหตุที่ฉัน บอกคุณว่า "จงมีสติ" แม้ว่าคุณจะกินวันละมื้อ คุณก็สามารถดื่มน้ำผลไม้ หรือน้ำผักได้ ฉันไม่มี – ฉันไม่มี เวลาสำหรับเรื่องนั้นด้วยซ้ำ คุณต้องเตรียม ล้างผัก แล้วก็ต้อง ล้างเครื่องปั่น และอื่น ๆ อีกมากมาย โอ้พระเจ้า งานเยอะเกินไปสำหรับฉัน ฉันไม่มีเวลา มากขนาดนั้นจริง ๆ งานภายใน ใช้เวลานานมากแม้ว่าคุณจะมี เสื้อผ้ามากมายในตู้เสื้อผ้า – คุณมีตู้เสื้อผ้า แบบวอล์คอินขนาดใหญ่ เพราะคุณรวย คุณมีมากมาย – แม้ว่าคุณอยาก หาอะไรจากเสื้อผ้า คุณก็ต้องไป แล้วหามาใส่ ให้เหมาะกับสถานการณ์ หรือสถานที่ ที่คุณจะไป และคุณต้องมอง ในกระจกและทั้งหมดนั้น แค่จะพูดถึงเรื่อง ทางกายภาพบางอย่าง มันก็เป็นปัญหามากแล้ว ไม่ต้องพูดถึง พลังทางจิตวิญญาณ ที่ซ่อนอยู่ในร่างกายของคุณ มันไม่ได้อยู่ต่อหน้า ต่อตาคุณด้วยซ้ำ คุณต้องใช้ดวงตาทางจิตวิญญาณ เพื่อค้นหามัน จากนั้นคุณต้องมีสมาธิ คุณไม่สามารถเข้าไป เข้าสู่สมาธิ และเห็นสิ่งต่าง ๆ ได้ทันที หลายสิ่งในเวลากลางวัน ในที่ทำงาน หรือในชีวิตประจำวัน จะทำให้คุณเสียสมาธิ บ่อยครั้งหรือเป็นครั้งคราว ระหว่างที่คุณทำสมาธิ มันไม่ง่ายที่จะ ใช้ชีวิตในโลกนี้อยู่แล้ว ไม่ต้องพูดถึงการมองหา บางสิ่งที่อยู่เหนือ โลกทางกายภาพ และไม่ต้องพูดถึง ว่าคุณแข็งแกร่งพอ ที่จะใช้มันหรือไม่เหมือนกับว่า ถ้าคุณ ต้องการขับเครื่องบิน... มันง่ายสำหรับนักบิน เพราะเขาฝึกมาเป็นอย่างดี แต่คุณแค่วิ่งเหยาะ ๆเข้าไป และอยากขับเครื่องบิน มันเป็นไปไม่ได้ ดังนั้น ไม่มีนักบินคนใด ที่จะยอมให้คุณขับเครื่องบินได้ แม้ว่าเขาจะรักคุณก็ตาม เพราะคุณอาจ ทำให้เครื่องบินตก และฆ่าตัวคุณเองด้วยดังนั้น อย่าตำหนิฉันเลย ถ้าฉันไม่สอนสิ่งเหล่านี้แก่คุณ อย่างที่ฉันบอกไปแล้ว คุณต้องอยู่ใกล้กันมาก ข้าง ๆ กัน เพื่อที่จะเรียนรู้สิ่งนั้นได้ เพราะทุก ๆ นิ้ว – ทุก ๆ มิลลิเมตร แม้กระทั่ง – การเปลี่ยนตำแหน่งของเท้า ขา นิ้ว หรือตำแหน่งของ ร่างกาย จะทำให้คุณ ได้ผลลัพธ์ที่แตกต่างออกไป และคุณไม่จำเป็นต้อง นั่งขัดสมาธิเสมอไป บางครั้งคุณต้องนอนราบ โดยขาข้างหนึ่งยกขึ้น และขาข้างหนึ่งต่ำ และด้วยมุทราที่แตกต่างกัน ท่าทางมือที่แตกต่างกัน จึงเป็นสิ่งที่ฉันไม่สามารถบอกคุณได้ ได้แค่พูดถึงเท่านั้น คุณต้องเห็นมันเช่นเดียวกับ ธรรมวิถีกวนอิม เมื่อคุณทำ ฉันต้องส่ง พระหรือแม่ชีของฉัน ไปสอนคุณ ในสถานที่ของคุณ หรือคุณมาที่สถานที่ของเรา เมื่อว่าง เมื่อเหมาะสม ถ้าคุณเดินทางได้และทั้งหมดนั่น – บางคนไม่สามารถมาได้ เพราะพวกเขายากจน เราจึงต้องไปหา และสอนพวกเขา มันต้องเป็นการสอนส่วนตัว และตรวจสอบ ขณะที่พวกเขากำลังทำ คุยโทรศัพท์อย่างเดียวไม่พอ มันไม่ดี ถึงแม้ว่าเราจะทำได้ก็ตาม แต่มันเป็นไปไม่ได้ มันทำไม่ได้ คุณอาจจะทำผิด และเราไม่สามารถแก้ไขตรงนั้นได้ เรื่องจิตวิญญาณไม่ได้เขียนไว้ คุณต้องสอนมัน นอกพระสูตร นอกพระคัมภีร์ ในประเพณีทางพุทธศาสนา มีกล่าวอีกว่า: มันอยู่นอกคำสอนที่เป็นลายลักษณ์อักษร มาจากใจสู่ใจ - หมายถึงจากจิตวิญญาณ สู่จิตวิญญาณจริง ๆ ดังนั้น ในสถานการณ์เช่นนี้ มันก็คล้ายกับแบบนั้น ฉันถูกห้ามไม่ให้จด เพราะไม่ใช่ ทุกคนที่จะใช้ได้และถ้าคุณแค่กินข้าววันละมื้อ แล้วสวมเสื้อผ้าขาดรุ่งริ่ง หรือหยิบเสื้อผ้า มือสองหรือมือสี่ ตามท้องถนนมาใส่ มันก็ไม่ได้อะไรเลย ไม่ได้หมายความว่าคุณจะเป็น พุทธะหรือนักบุญ หรือเป็นอาจารย์ใด ๆ ได้เลย คุณสามารถลงโทษร่างกายของคุณ ได้ตลอด แต่นั่นจะไม่นำสิ่งใด มาให้คุณ – เว้นแต่คุณ จะมีจิตใจที่บริสุทธิ์ และ ค้นหาการรู้แจ้งอย่างแท้จริง เว้นแต่ว่าคุณจะมีพระพุทธเจ้า มาสอนวิธีการทำสมาธิ ที่ถูกต้องให้กับคุณจริง ๆ ถ้าคุณยังทำ สมาธิวิถีอื่น ๆ – ตามที่ฉันเคยบอกคุณ การหายใจและทั้งหมดนั้น – เมื่อคุณนอนหลับ คุณจำ ลมหายใจไม่ได้ ดังนั้นคุณจึง ไม่สามารถทำสมาธิในขณะนั้นได้ คุณควรค้นหา วิธีทำสมาธิที่คุณ สามารถฝึกสมาธิ ได้ตลอด 24 ชั่วโมง 7 วัน และฉันบอกวิธีทำสมาธิ ระหว่างนอนหลับด้วย คุณรู้อยู่แล้ว ฉันจะไม่พูด เรื่องนี้อีกตรงนี้ ฉันบอกหลายเรื่องมากแล้ว ฉันไม่ต้องพูดซ้ำอีก ถ้าคุณต้องการเรียนรู้ทั้งหมด ให้ย้อนกลับไปดู ในวิดีโอเก่า ๆ เหล่านั้นและแม้ว่าคุณจะพยายามทำเช่นนั้น ก็อย่ารู้สึกภาคภูมิใจ หรือโอ้อวด – ไม่มีอะไรเลย อย่าทำให้ตัวเอง กลายเป็นสิ่งสำคัญ เพราะพระ แม่ชี และ ผู้ปฏิบัติธรรมจำนวนมาก ทำอย่างนั้นในประเทศอื่น เช่น ในอินเดีย พวกเขา ไม่สวมอะไรเลยด้วยซ้ำ พวกเขาแค่เอาขี้เถ้ามาทาที่ตัว และพวกเขาก็บำเพ็ญทุกรกริยา ให้กับตัวเองมากกว่า เช่น การนั่งอยู่ท่ามกลางกองไฟ ในฤดูร้อนที่ร้อนระอุของอินเดีย หรือนั่งบนตะปู หรือห้อยขาข้างเดียว หรือห้อยด้วยมือข้างเดียว หรืออะไรก็ตามที่พวกเขาทำ สิ่งเหล่านี้สุดขั้ว บางทีพวกเขาต้องการพยายาม เข้าถึงบางสิ่งบางอย่างจริง ๆ บางทีพวกเขาไม่รู้ ว่าต้องทำอะไรอีกแต่นั่นไม่ได้หมายความว่า คุณเป็นนักบุญหรือปราชญ์แล้ว คุณอาจเป็นฤๅษี หรือเป็นโหร คุณอาจมี พลังเวทมนตร์ จากการเพ่งจิต แต่นี่เป็นเพียงพลังจิต พลังเวทมนตร์ของจิต ถ้าคุณใช้ประโยชน์จากพลังจิต คุณจะมีบางสิ่งบางอย่างด้วย ซึ่งอาจเป็นพลังที่แข็งแกร่ง ภายในตัวคุณ ดังนั้น ถ้าใครปฏิบัติต่อคุณไม่ดี หรือสาปแช่งคุณ พวกเขาจะเดือดร้อน เพราะพลังเวทมนตร์ของคุณ จากการรวมจิตเพ่งออกไป ซึ่งจะนำความเสียหาย ไปสู่พวกเขา แต่นั่นไม่ใช่พุทธภาวะ ถ้าคุณต้องการเป็นพุทธะ คุณสามารถฝึกฝนแบบนั้น ได้ตลอดไป และบางที ในชั่วกัลป์ต่อมา คุณจะเป็น – อาจจะแต่สำหรับวิธีบรรลุ การรู้แจ้งและหลุดพ้นที่แท้จริง ในชีวิตเดียวนั้น คุณต้องเห็นแสง (แห่งสวรรค์ภายใน) คุณต้องได้ยินคำสอน (แห่งสวรรค์ภายใน) ของพระพุทธเจ้า พวกเขาเรียกมันว่า “กระแส” จากมิติที่สูงกว่า ซึ่งอยู่ในร่างกายของคุณเช่นกัน แต่คุณต้องเชื่อมต่อกับมันอีกครั้ง ด้วยพลังมิติสูง ของจักรวาล ถ้าไม่เช่นนั้น คุณสามารถ นั่งได้ตลอดไป เช่นเดียวกับศิษย์ ของอาจารย์เซนที่เอาแต่นั่งอยู่ตรงนั้น และอาจารย์ไป และแสดงให้เขาเห็นว่า การขัดอิฐไม่สามารถ ทำให้กลายเป็นกระจกได้ ดังนั้น สิ่งที่คุณต้องฝึกฝน ก็แค่ทำสมาธิ ธรรมวิถีกวนอิมต่อไป ซึ่งเป็นการเชื่อมต่อโดยตรง กับพลังสากล กับดินแดนของพระพุทธเจ้า ในทุกทิศทุกทาง กับที่ประทับบนสวรรค์ของพระเจ้า
